Physicalezing 1997: een dronkemanswandeling met de computer

Onderzoekers houden er niet van om mijlpalen aan te geven voor onderzoek dat nog gedaan moet worden. Het lijkt veel makkelijker om die virtuele palen achteraf neer te zetten. Als ik mijlpalen zou moeten plaatsen bij het numerieke onderzoek dat ik in de afgelopen jaren heb gedaan, dan is er op het eerste gezicht geen lijn in te ontdekken- het lijkt wel een dronkemanswandeling door de natuurkunde. Toch is er een verschil: de spreekwoordelijke dronken zeeman strompelt zonder om zich heen te kijken, terwijl in de natuurkunde de sprong van een onderwerp naar het andere juist het gevolg is van veel om je heen kijken. Ik zal dit illustreren aan de hand van numeriek werk dat wij de afgelopen jaren hebben gedaan. We hebben gekeken naar het fasegedrag van polymeren en colloïden, maar ook naar de kern van Saturnus. We kregen een nieuwe kijk op de theorie van Van der Waals, maar ook op de vervuiling van grondwater. Er lijkt weinig verband te bestaan tussen deze onderwerpen, maar het is er wel - de rode draad is de dronkemanswandeling zelf. Bij de numerieke studie van al deze problemen speelt op een of andere manier de simulatie van een dronkemanswandeling een centrale rol. In de Feynman Lectures on Physics staat het al: "The same equations have the same solutions". Maar de same solutions geven in een andere context toch vaak onverwachte inzichten.